Eerste test 2021 Kawasaki Z H2 SE

Februari 2020, pre-corona. We landen in Las Vegas voor een test van de Kawasaki Z H2 op de wereldberoemde Motor Speedway. Maart 2021, helaas nog geen post-corona. We belanden in Rockanje, het Las Vegas van de Lage Landen, voor een test van de Kawasaki Z H2 SE.

Nóg meer uitrusting

De Z H2 is niet bepaald een basic motor. Hij heeft 200 pk, een supercharger en is helemaal volgestopt met de allernieuwste elektronica en gadgets: tft-scherm, assist & slipperclutch, cruisecontrol, quickshifter, smartphoneverbinding, rijmodi, tractiecontrole, ledverlichting, noem het maar op. En toch… Toch ziet Kawasaki een markt voor een extra uitgeruste versie van die in basis al krankzinnige Z H2. En zo geschiedde de Z H2 SE.

Big Daddy

De upgrades op het SE-model omvatten een elektronische vering en Brembo Stylema-remmen. Dat is alles? Ja. Om te beginnen kunnen we al niet veel extra opties verzinnen die nog nuttig zijn op de naked bike. Daarbij maken een elektronische vering en betere remmen een wereld van verschil (op iedere motor). De Z H2 SE wordt op die manier meteen gebombardeerd tot Big Daddy van het Kawasaki Z-gamma. En zo ziet de imposante verschijning er ook uit. Het gekende Sugomi-design wordt tot in het extreme doorgetrokken met vele hoeken, kantjes, vouwen, panelen en opvallende kleuren. Je kunt het minder mooi vinden, maar spectaculair is het in ieder geval wel.

Beest van een blok

De supercharger-viercilinder kenden we al, maar het blijft een beleving vol plezier om hem onder je billen aan het werk te voelen en horen. 200 pk verveelt nooit, het typische geluid van de supercharger tijdens onze testrit ook niet. Misschien dat je het na lange tijd wat beu geraakt, maar dat kunnen we ons eigenlijk niet voorstellen. Het starten van de vier-in-lijn verloopt meteen agressief en je merkt dat er een beest van een blok op benzine en lucht ligt te wachten. Rustig maar, Zazou. We beginnen de rit kalmpjes aan over vele rotondes, langs polderwegen, autostrades en hobbelige asfaltweggetjes om de Z H2 SE wat beter te leren kennen.

Comfortabel?

De zithouding is meteen goed, tot zelfs comfortabel. We kunnen het ons prima voorstellen om de Z H2 ook voor langere afstanden te gebruiken. Het motorblok blinkt uit in koppel bij lage toeren voor een onwaarschijnlijke soepelheid en lineariteit. Bedankt, supercharger. In hoge toeren en bij volgas – als je durft tenminste – schreeuwt hij het uit alsof een voetballer een voorzichtig tikje in de 16 meter krijgt. Vasthouden aan het stuur met alle kracht in je armen, is de enige wijze boodschap.

Makkelijk manoeuvreren

Rijdend op de Nederlandse autosnelweg, heerrrrrlijk asfalt trouwens, mag je je nog wat harder vastgrijpen aan het stuur door het gebrek aan windbescherming. Dat is eigen aan naked bikes en is dus ook zeker geen negatieve kritiek. Het optionele flyscreen monteren biedt wat meer bescherming. Eenmaal van de autosnelweg en op kleinere wegen valt op hoe soepel de Kawasaki zich laat rijden. Zeker in dorpjes kun je hem makkelijk manoeuvreren. De combinatie met de stijfheid van het chassis op hoge snelheid is indrukwekkend.

Remmen!

Tot zover wat we eigenlijk ook al allemaal wisten van de normale Z H2. Op de SE zitten niet alleen de Brembo Stylema-remklauwen, maar ook een Brembo-hoofdremcilinder en stalen remleidingen. Als je daar nog niet tijdig mee af kunt remmen, scheelt er iets grondig aan je remtechniek (of aan je gewicht…). Los van het harde, sportieve remmen, zijn de Brembo’s ook heel doseerbaar. Je kunt de remkracht mooi verdelen en het aangrijpen gebeurt zoals het op iedere motor zou moeten doen.

Elektronische vering

De elektronische gestuurde ophanging is eigenlijk de reden waarom je voor de SE zou kiezen. Die maakt in de Rain modus gebruik van Skyhook-technologie. Skyhook is een algoritme dat vooral goed werkt bij lagere snelheden en rustig rijden. In de overige modi is er een ander type sturing van de elektronische ophanging waarbij je kunt kiezen uit drie hardheden die gelinkt zijn aan de rijmodus: Sport, Road en Rider. Het mag duidelijk zijn waar iedere modus voor staat en hoe de demping van de veren zich daarop aanpast. Naast die keuze van hardheid past de vering zich iedere milliseconde aan op putten en oneffenheden in de weg. De ECU krijgt ook info van de acceleratie of deceleratie, en de druk op de voorrem samen met het ABS. In de praktijk vertaalt zich dat in een vering die duidelijk verschilt qua hardheid in de gekozen rijmodus en nergens echte steken laat vallen. Het systeem werkt gewoon supergoed en je moet een testrit doen om het verschil met de normale Z H2, of een niet-elektronisch geveerde naked bike, te voelen.

Conclusie

De Z H2 is op zich al een nicheproduct. De SE doet daar nog een schepje bovenop met goede en vooral nuttige upgrades. Het is een machine die aan de top van de naked bike-keten wilt vertoeven en ook van plan is daar een tijdje te blijven zitten. Rustig maar, Zazou.

Foto’s:  Jacco van der Kuilen, Robbert Tukker

Klik hier om nog meer te weten over de 2021 Kawasaki Z H2 SE.

Technische gegevens en prijzen

Motor
Type: vloeistofgekoelde vier-in-lijn, DOHC,  supercharger
Cilinderinhoud: 998cc
Maximaal vermogen: 200 pk bij 11.000 tpm
Maximaal koppel: 137 Nm bij 8.500 tpm
Transmissie: 6 versnellingen
Eindoverbrenging: ketting

Rijwielgedeelte
Frame: trellisframe, hoogwaardig staal
Voorvork: 43mm USD voorvork (SFF-CA) met KECS gestuurde compressie en rebound demping, handmatig instelbare veervoorspanning
Achterschokbreker: Uni Trak, BFRC lite gas gevulde schokdemper met piggyback reservoir, KECS gestuurde compressie en rebound demping, handmatig instelbare veervoorspanning
Remmen voor: dubbele semizwevende 320mm-schijven met radiaal gemonteerde Brembo Stylema monobloc 4-zuiger remklauwen
Remmen achter: enkele 260mm-schijf met 2-zuiger remklauw

Afmetingen
Wielbasis: 1.455 mm
Rijklaargewicht: 240 kg
Zithoogte: 830 mm
Tankinhoud: 19 liter

Prijs
België: 21.049 euro
Nederland: 23.249 euro