Eerste test: Kawasaki Z900 SE en Z900RS SE

Zo’n 50ste verjaardag, die kan je maar beter feestelijk inzetten. Dat is althans exact wat ze bij Kawasaki dachten, toen hun Z1 onlangs de halve eeuw aantikte. Om hun allereerste naked sportmotor gepast in de bloemetjes te zetten, kwamen de Japanners met twee Special Editions op de proppen. Eentje op basis van de Z900, eentje op basis van de Z900RS. Die krijgen in de respectievelijke SE-versie een copieuze hoeveelheid Öhlins en Brembo aan boord, maar de oppermachtige vier-in-lijn blijft toch de show stelen, merkten we in Zwitserland.

Ook in de Lage Landen is de Z900 een absolute verkooptopper in het segment van de nakeds. Over de zwart/groene looks van de SE valt te redetwisten – die liggen je of net helemaal niet  – over de uit de kluiten gewassen parel in het vooronder dan weer niet. Een ultrasoepel lopende vier-in-lijn van de zuiverste soort, die het veel van z’n concurrenten verdraaid moeilijk heeft gemaakt over de afgelopen jaren, en ongewijzigd overkomt van de ‘gewone’ Z900. De vloeistofgekoelde 948cc grote vierpitter kan bijgevolg nog steeds bogen op 16 kleppen, 125 pk (9.500 tpm) en 98 Nm (7.700 tpm). Onder meer vier rijmodi en (uitschakelbare) tractiecontrole maken het plaatje af. Op de RS blijft daar – onder invloed van onder meer de aangepaste gearing – 111 pk van over. Da’s nog steeds ruim voldoende, uiteraard.

Gat dichtfietsen

Het punt waarop die concurrentie dan weer kon terugslaan, situeerde zich ter hoogte van de ophanging en de remmen. Al zou dat gat met deze Special Edition volledig dichtgefietst moeten zijn. Achteraan steekt op de SE immers een Öhlins S46 monoshock (hydraulisch instelbaar qua veervoorspanning en uitgaande demping), vooraan maakt een al even goudkleurig geanodiseerde, volledig instelbare 41mm Showa UPSD-voorvork de dienst uit. Geen Öhlins dus vooraan, maar kleurgewijs matcht de hele ophanging alvast uitstekend. 

Ook de remmen gingen op de schop, waarna de Groenen even gingen shoppen bij Italiaans hofleverancier Brembo: daar tikten ze voor z’n Z900 SE twee semi-zwevende Brembo remschijven (300mm) en nagelnieuwe, radiale M4.32 monobloc-vierzuigers op de kop voor de voorzijde. Achteraan levert Nissin een enkelzuiger die in een 250mm schijf dient te bijten. De remleidingen kregen een staalomvlechting, kwestie van de upgrades passend te ondersteunen. Mooi zo. 

Stralen

Een boek veroordeel je volgens ‘t gezegde maar beter niet op basis van z’n omslag. Wel, diezelfde mindset is aan de orde als je de Z900 SE bekijkt: ja, hij oogt best atletisch en je zit ook – mede door ‘t voorwaarts gekantelde zadel – meteen in aanvalshouding. Maar tegelijk is het blok zo onwaarschijnlijk clement dat ‘t rijplezier de bovenhand neemt. Het blok is zo vol als je je maar kan wensen, met een finetuning op het vlak van gasrespons én overbrengingsverhouding die dermate goed is uitgekiend dat je in elke versnelling aan quasi elke snelheid kan rijden zonder stotteren. Dik 120 km/u, hoog in toeren in derde, of 1.500 toeren malen aan 30 km/u in zesde versnelling? Deze machine pikt het niet enkel, hij straalt onder elke omstandigheid. 

Fijnbesnaard

Gezien die kwaliteit om vanuit lage toeren op te pikken en ook een fameus eindschot te presenteren bovenin, kan je het schakelen grotendeels achterwege laten, om je volledig te focussen op weg voor je. Je kiest gewoon een geprefereerde versnelling en houdt die aan – eentje af- of opschakelen doe je pas als ‘t echt nodig is. Voor onze Zwitserse testrit laten we ‘m nagenoeg de hele tijd in z’n drie liggen, waarbij we enkel voor haarspeldbochten eentje lager in de bak roeren. Heerlijk rijden, zo. Wat bij dat gepook meteen opvalt, is dat de standaardafstelling van de nieuwe Showa-voorvork een serieuze troef is als de bochten elkaar in sneltempo opvolgen. En dat doen ze, mede dankzij dit blok… Het voelt allemaal een pak stijver onder druk (zonder echt in te boeten aan rijcomfort), waardoor onze testmachine zowel de tempo- als de richtingswissels een pak vlotter verteert dan de standaard Z900. 

Aanvullend voordeel is dat je door de betere ophanging echt optimaal gebruik kan maken van de voorremmen: had je deze radiale Brembo’s op de standaard Z900 gemonteerd, dan liep je gegarandeerd al snel tegen de limieten van de vering aan. Maar op deze telg kunnen de Italiaanse ankers hun kracht voluit exploiteren als het tempo hoog ligt, en bieden ze ook een welgekomen, fijnbesnaarde extra correctiemogelijkheid in bochten, via de achterrem.

Schakellui

De Z900RS SE oogt dan misschien heel anders – en verdomde appetijtelijk in z’n retro-velletje, maar wijkt onderhuids amper af van het pakket van de Z900 SE. De wielbasis is anderhalve centimeter langer, het TFT’tje wordt ingeruild voor de dubbele ‘bullet’-tellers, de naloop is een tikkeltje korter (98mm t.o.v. 110 mm), de versnellingsverhoudingen zijn licht gewijzigd (iets minder sportief gegeared), de zadelhoogte is 15 mm hoger en de retrospullen wegen blijkbaar 2 kg meer dan z’n hypermoderne broertje. Maar dat is ‘t dan wel. Het resultaat is erg vergelijkbaar, waar je bezwaarlijk rouwig om kan zijn.

De nieuwe Öhlins mono laat zich ook op de RS van z’n beste kant zien: hij vreet hobbels als ontbijt én blijft ook op tempo ten allen tijde stabiel. Zonder in Spartaanse praktijken te vervallen. Een quickshifter had beide telgen van de familie nòg beter kunnen maken – al valt dat door het schakelluie karakter van dit blok al een pak minder op.

Conclusie

Een fenomenaal blok, dat op de SE-modellen ook nog eens gecomplementeerd wordt door uitstekende, instelbare ophanging en remmen met aanzien – dat is een gedroomde combinatie. Rest je enkel nog te kiezen of je de moderne Sugomi-lijnen van de Z900 SE (vanaf 11.699 euro), dan wel de op de Z1-geënte Z900RS SE (vanaf 14.399 euro) verkiest… 

Technische gegevens Z900(RS) SE

MOTOR

Type: vloeistofgekoelde vier-in-lijn, DOHC

Cilinderinhoud: 948 cc

Boring x slag: 73,4 x 56 mm

Kleppen/cilinder: 4

Compressieverh.: 11,8:1

Carburatie: elektronische injectie, 4 x 36mm gasklephuizen

Koppeling: natte multiplaat, hydraulisch bediend

Transmissie: zesbak 

Eindoverbrenging: ketting

PRESTATIES

Maximaal vermogen: 125 pk (92,2 kW) @ 9.500 tpm (111 pk @ 8.500 tpm)

Maximaal koppel: 98,6 Nm @ 7.700 tpm (98,5 Nm @ 6.500 tpm)

RIJWIELGEDEELTE

Frame: Stalen trellisframe

Vering voor: 41mm Showa UPSD-vork

Stelmogelijkheden: Volledig instelbaar (veervoorspanning, in- en uitgaande demping)

Vering achter: Öhlins S46 monoshock

Stelmogelijkheden: Veervoorspanning, uitgaande demping

Veerweg v/a: 120 mm / 140 mm 

Rem voor: Dubbele 300mm remschijven, radiaal gemonteerde Brembo Monobloc M4.32 vierzuigerremklauwen

Rem achter: Enkele 250mm remschijf, Nissin enkelzuigerremklauw

Banden v/a: 120/70ZR17, 180/55ZR17 

MATEN & GEWICHTEN

Wielbasis: 1.455 mm (1.470 mm)

Balhoofdhoek: n.b.

Naloop: 110 mm (98 mm)

Zithoogte: 820 mm  (835 mm)

Gewicht (rijklaar): 213 kg (215 kg)

Tankinhoud: 17 liter

PRIJS & INFO

Prijs: 15.499 euro (14.399 euro)