Vier minuten vragenvuur na de test van de Mash Six Hundred Classic

Op het eiland Corsica mochten we op uitnodiging van Mash ongeveer alle modellen testen die het Frans/Chinese merk in haar gamma heeft. Van 125cc’s tot de 650cc X-Ride en Six Hundred Classic. Die laatste is gloednieuw en hadden we nog niet eerder getest, dus jij mag twee keer raden op welke machine we onze helm smeten nadat het startlint doorgeknipt werd.

MotorNieuws: De British Seven 125?

Gijs Gilis: “Goede gok, maar toch niet. We hebben wel kort kunnen rijden met die 125cc retro classic, en daar viel weinig slecht over te zeggen. Maar we waren er dus voornamelijk voor de Six Hundred Classic, die vrijwel identiek is qua uiterlijk aan die British/Black Seven. En aan de Two Fifty 250cc, de Five Hundred 400cc en zelfs de Fifty 50cc.”

MotorNieuws: Dus je hebt een retro bike in vrijwel alle cilinderinhouden?

Gilis: “Zo is het. Overzichtelijk, toch? Het verwarrende is wel dat de Six Hundred eigenlijk een 650cc is, en de Five Hundred een 400cc. Daar zit weinig logica in, maar het went snel. De Six Hundred is de meest volwassen fiets uit het rijtje, en dat heeft niet alleen met zijn cilinderinhoud te maken. Hij voelt het meest uitgebalanceerd, rekening houdende met het aantal pk’s. Dat een 650cc sneller is dan een 125cc mag wel duidelijk zijn. Het gaat hem eerder over de combinatie van frame, motor en remmen.”

MotorNieuws: Dat motorblok, is dat hetzelfde als op de X-Ride 650?

Gilis: “Inderdaad. Het is een kopie van de Honda Dominator-ééncilinder die Mash (lees: de Chinezen) conform Euro 5 gemaakt heeft, inclusief oliekoeler. Het resultaat is 44 paarden die duidelijk aanwezig zijn. Presteren doet het blokje in zijn klasse prima, maar de gasreactie mocht wel wat verfijnder. Die kan soms agressief uit de hoek komen. Op de zeer bochtige wegen van Corsica moesten we in ieder geval niet onderdoen voor (veel) snellere motoren.”

MotorNieuws: Stuurt hij ook wat?

Gilis: “Het is geen machine die gemaakt is om snelle tijden neer te zetten, maar toch stuurt hij helemaal niet verkeerd. Het frame blijft mooi stijf en je kunt hem makkelijk in de bocht plaatsen. De veren zijn vrij soft afgesteld, waardoor je af en toe begint te hobbelen. Storend is dat echter niet. Het is een comfortabele retro bike, daar mag je geen al te sportieve prestaties van verwachten.”

MotorNieuws: Rustig aan dus. Dat mag ook wel eens.

Gilis: “Het moet zelfs op Corsica, want achter iedere bocht kun je zomaar oog in oog komen staan met wilde varkens die langs de weg aan het snuiteren zijn. Of een verdwaalde koe die de laatste plukjes dor gras aan het opkauwen is. Los daarvan is het asfalt goed, maar ligt er veel smurrie op de wegen. Uitwerpselen van bovenstaande dieren zijn gevaarlijk glad. Al helemaal na een stortbui…”

MotorNieuws: Opdrogen dan maar. Arme jongen toch…